Hans Memling
ur. ok. 1435
w Seligenstadt,
zm. 11 sierpnia
1494 w Brugii) – malarz
niderlandzki pochodzenia
prawdopodobnie niemieckiego. Przypuszczalnie,
nauki pobierał u Stephana Lochnera w Kolonii, u Rogiera van der Weydena w Brukseli.
Od 1465 pracował w Brugii
i tam też, od roku 1467, był członkiem gildii św. Łukasza. Wiadomo, że około
roku 1480 należał do najbogatszych mieszkańców tego miasta, prowadził
znakomicie prosperującą pracownię, w której zatrudniał wielu uczniów i
pomocników.
Pod koniec
XVIII stulecia powstała legenda dotycząca osoby malarza - głosiła ona, jakoby
Memling miał był żołnierzem służącym w armii Karola Śmiałego. Opowieść głosiła, że artystę naleziono rannego na progu
szpitala św. Jana w Brugii, on zaś, aby odwdzięczyć się za otrzymaną opiekę
postanowił pozostać na usługach tej instytucji. Za sprawą tej legendy malarz zaskarbił
sobie ogromny szacunek wśród niemieckich romantyków
na początku XIX w.
Motyw Madonny
z Dzieciątkiem stanowi temat bardzo często przez niego podejmowany (np. Dyptyk
Maartena van Nieuwenhove, Matka Boska ze św. Antonim Pustelnikiem, Dyptyk
Celliera i liczne inne). Oprócz scen religijnych, Memling tworzył także
znakomite portrety (np. Tommasa Portinari i Marii Baroncelli, czy Portret
mężczyzny z listem).
Hans Memling – autoportret (fragm. Tryptyku Rodziny Donne
Żeby zobaczyć dzieła Memlinga, nie trzeba wyjeżdżać za granice - kolekcja Muzeum Narodowego w Gdańsku może poszczycić się jednym z największych dzieł mistrza z Brugii - "Sąd Ostateczny".
Więcej informacji "u źródła":
P.B.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz